Sinterklaasintocht

Zoontje is nu bijna 4 jaar en ik merk dat hij echt een stuk meer meekrijgt van het Sinterklaasfeest dan vorig jaar. Zaterdagochtend gingen we thuis de boel versieren. Op zolder heb ik een tas waar ik alles sinterklaasdecoratie, - boeken, -cd's en -dvd's  in bewaar. De tas werd naar beneden gehaald en we begonnen met het ophangen van de slingers. We zetten allemaal een pietenpetje op, zoontje vindt het geweldig.

Terwijl ik naar de kerstmarkt van de kringloopwinkel ga en ook nog wat sintspul daar meebreng, gaan zoontje en papa even het afval wegbrengen en wat spelen. Ik ben net op tijd terug om met zijn drieën de intocht op tv te kijken, met een bakje pepernoten en chocolademelk. Zoontje houdt het na 15 minuten (toen zijn pepernoten op waren) voor gezien en gaat op zolder spelen.

's Avonds mag hij voor het eerst de schoen zetten. Hij begrijpt nog niet echt wat de bedoeling is: "Waarom moet er een wortel in de schoen?", "Nee, ik wil geen liedje zingen", "Nee de schoenen moeten op het tafeltje staan en niet bij het raam".

Uiteindelijk bedenk ik als ik al bijna een half uur in bed lig, dat ik vergeten ben de schoenen te vullen. Dus snel naar beneden en mijn taak als hulppiet vervullen.

Als zoontje de volgende ochtend (zeer vroeg!) beneden komt heeft hij niks in de gaten. De poort van de tuin is opengewaaid en het maakt alles net iets spannender. Zou er een piet vannacht hier zijn geweest? Dan ontdekt hij de schoen en denkt nog dat het opgerolde vel papier een verrekijker is...
De chocolademunt verdwijnt snel in zijn mond, en het opgerolde velletje blijkt een schoenzetkalender te zijn. Bij elk gekleurd vakje, mag de schoen gezet worden. Het toverblok, waar je alleen hoeft te krassen en niet netjes binnen de lijntjes hoeft te kleuren (wat zoontje vaak frustreert), lijkt hij toch minder interessant te vinden dan gedacht....

Zondags twijfelen we of we naar de intocht zullen gaan of niet. Het is niet zo mooi weer en we zijn een beetje huiverig voor de drukte. Vorig jaar gingen we naar een kleine plaats met minder publiek. Zoontje houdt niet van drukte, dan wil hij soms gelijk weg. Ik hou er trouwens ook niet van. Maar zoontje is vastbesloten, hij wil gaan. Ik haal het pietenpak te voorschijn, hij vindt het leuk, maar na 5 minuten moet hij al weer uit. We gaan vroeg naar de intocht, het is nog lekker rustig. We praten met wat kenissen bij de scoutingkraam die gratis chocolademelk uitdelen en speculaaspoppen verkopen. zoontje mag een keer in de draaimolen. Hij moet nog een beetje wennen aan de pieten en kruipt steeds achter mijn benen. Als er weer een piet komt met een hand vol pepernoten zegt hij : "Ik heb al gehad". Dat lijkt hij later compleet te vergeten en bij elke piet die hij ziet stekt hij zijn handje uit. We krijgen nog 2 pakjes mix om kruidnoten te bakken, leuk! En dan gaat zoontje bij papa op de nek om sinterklaas voorbij te zien komen. De toespraak (en drukte) bij het gemeentehuis slaan we over. We lopen achterom en gaan nog even kijken bij een ander kraampje van scouting. Dan gaat het even later regenen en als bijna iedereen al naar huis is, kan hij sinterklaas nog even van heel dichtbij zien.

Gisterenavond mocht de schoen weer gezet worden. En vanmorgen was hij helemaal blij met het treintje dat erin zat. "op mijn verlanglijstje" zei hij blij. Hoewel de goedheiligman, na diverse pogingen, nog steeds geen verlanglijstje van hem heeft ontvangen.