dinsdag 28 januari 2014

Shop untill you drop

Vandaag had manlief een dagje vrij genomen, we moesten met zoontje naar een logopedist in het ziekenhuis voor een second opinion omtrent zijn eetgedrag. Want ondanks dat hij 2 is en al ruim een half jaar geen voeding meer via de sonde krijgt, eet hij nog nauwelijks vast voedsel. We wilden graag samen naar deze afspraak, dus manlief nam vrij, en zo konden we daarna ook gelijk naar de halfjaarlijkse controle bij de tandarts. 's Ochtends gingen we nog voor het eerst met zoontje naar peuterdans, dat wordt hier in 5 lesjes achter elkaar gegeven in de sportschool. Leuk om eens te doen, al had hij volgens mij meer belangstelling voor de spiegels in de zaal en de zandbak en weg waar je vanuit de zaal op uit keek.

Bij de logopedist moest zoontje wat dingetjes eten en bevestigde de logopedist gelukkig wat wij al dachten. Technisch gezien is er geen probleem, hij kauwt goed, kan goed slikken, dus gelukkig geen enge slikonderzoeken e.d. Het probleem zit hem dus in zijn gedrag, het is een gewoonte voor hem geworden om vloeibare voeding te krijgen en verliest snel zijn interesse in vast voedsel, gaat er mee spelen en ziet de noodzaak niet zo in van vast voedsel, omdat hij na elk eetmoment toch wel zijn vloeibare caloriebommetje krijgt. Afbouwen van de vloeibare voeding kunnen we niet zomaar doen, omdat zoontje niet al teveel reserves heeft. Bij de laatste controle was hij gelukkig net 10 kilo. Als we een soort van uithongeringstraject ingaan, moet dat dus wel onder begeleiding en vraagt dat ook veel doorzettingsvermogen van ons. Hij kan inmiddels behoorlijk boos en gefrustreerd raken.... Maar wat er nu precies gaat gebeuren weten we nog niet. Waarschijnlijk komt hij onder behandeling te staan van een eetteam waar revalidatiearts, een logopedist, een diëtist en een orthopedagoog/GZ-psycholoog nauw samenwerken. Ik vind het lastig hoor en wil er eigenlijk nog niet te veel over nadenken. Voor mijn gevoel is het het laatste stukje wat we moeten overwinnen in zijn moeilijke start, maar ook een stukje waarin ik qua ideeën nogal verschil met de medici. Maar zoals het nu gaat komen we ook niet verder, dus ik denk dat we ons toch maar voor de behandeling die ze voorstellen moeten openstaan.

Nadat ons gebit was goedgekeurd door de tandarts gingen we nog even op winterjas- en schoenenjacht. We begonnen bij een grote outdoorzaak, maar blijkbaar was daar de sale al bijna ten einde. Daarna gingen we naar de ANWB-winkel en daar was nog volop aanbod. Ik vond deze geweldige snowboots. Nieuwprijs was € 99,95 maar met 30% korting en ledenvoordeel (pasje van mijn vader) hoefde ik nog "maar" € 62,96 te betalen.



En ik kocht ook nog een paar wat nettere schoenen, die ik in de winter gewoon lekker overal naartoe aankan. Wederom een koopje, nieuwprijs was € 89,95 maar met 70% korting en ledenvoordeel nog maar € 23,98



Ik ben alvast voorbereid op volgend jaar of klaar voor dit seizoen als we toch nog echt winter krijgen. Manlief slaagde gelukkig ook voor een jas ook van € 219,95 voor 118,96. Maar ik hem wel een beetje moest pushen om te kijken en te passen. Typisch weer manlief hè, zit hij eerst dagen te zeuren dat hij toch echt een nieuwe winterjas moet, zijn we ergens wil hij niet kijken en passen en komt het volgend jaar wel...pfff. Schoenen hoefde hij ook niet meer, want hij had nog een paar ergens onder bed gevonden. Prima hoor, was zo ook allemaal al duur genoeg.

Vervolgens reden we nog even langs de kringloop, want daar is opruiming. Veel kleding en huishoudelijke spulletjes zijn nu met 75% korting en al het speelgoed is 50 cent per stuk. Gelukkig wist ik mij redelijk in te houden en was de schade € 7,20. Hoewel ik denk dat ik verderop deze week nog wel even binnenstap.

zeg nu zelf, die kan je toch niet laten liggen voor 50 cent?

En mijn "nieuwe" portemonnee voor 50 cent, die qua vaksindeling en formaat 
voldoet aan mijn wensen. Mijn huidige is ook wel aan vervanging toe....
maar ga heb nog even een paar maanden helemaal opgebruiken.


Thuis aangekomen was er een groot pakket voor ons bezorgd bij de buren. Dat waren de kleertjes voor zoontje die ik had besteld bij een 2e hands kinderkledingwinkel. Ik had hier al eerder eens besteld en alles ziet er nog prima uit. Bij 50 euro hoefde je niet de verzendkosten van €6,75 te betalen, dus ik heb gelijk wat kleding 1 maat groter besteld. Denk dat we voor zoontje nu wel bijna een jaar qua kleding vooruit kunnen, tenzij hij natuurlijk ineens goed gaat eten en de hoogte inschiet.

Resultaat is wel dat ons kledingbudget voor de komende 5 maanden op is. Maar ik verwacht ook niet dat we de komende tijd veel nodig hebben. Meestal gaat het hier zo met kleding kopen. We kopen in één keer een hele berg en dan maanden weer niks. Dat is het voordeel als je allebei niet van kleding kopen houdt en het maar blijft uitstellen.

2 opmerkingen:

  1. zo gaat shoppen bij ons ook vaak idd. voor zoontje koop ik wat vaker dingen nieuw/2e hands, maar is 1,5 dus groeit nog aardig door. durf niet echt veel in een grotere maat te kopen, bang dat ik het verkeerde seizoen koop.. maar hier ook vaak veel in 1x en dan een hele tijd niets of kleine dingen. :)

    BeantwoordenVerwijderen